Hugmyndafræði einræðisvaldsins

Ég fór að hugsa til greinar sem Björn Jón Bragason skrifaði á AMX 11. júní og heitir "Lögregluríki í uppsiglingu?". Það er margt í þessari grein sem ég er ekki sammála, enda félagshyggjumaður að stofni til. Samt hef ég nálgast frjálshyggjuna á seinni árum. Það eru margar hugmyndafræðilegar ástæður fyrir því.

Ein ástæða er sú sem Björn Jón gerir grein fyrir með því að vitna í heimspeking: Það er ekki hægt að stjórna fólki. Það er ekki heldur hægt að stjórna því sem fólk tekur sig fyrir hendi eða hvað það hugsar. Allar slíkar tilraunir enda alltaf með ósköpum. Björn Jón orðaði það svona: "Stjórnmálamaður sem færi að skipuleggja atvinnulífið stæði brátt frammi fyrir valinu um að taka sér einræðisvald eða gefast upp."

Þessi hugmyndafræði er ekki bundin við vinstri- eða félagshyggjumenn, eins og sumir vilja halda fram. Jafnvel hörðustu frjálshyggjumenn eiga það til að gleyma sér þegar þeir komast til valda.

Ef maður er ekki tilbúinn til þess að gefast upp og viðurkenna að ekki sé hægt að stjórna fólki þá endar það með einræðisvald. Í Kína hefur þessi hugmyndafræði, að það sé hægt að stjórna fólki, skrúfast upp í veldistölu sem ég get ekki einu sinni sagt skil á. Þetta verður stundum grátlegt og broslegt, eins og með netsíurnar, en er í raun dauðans alvara.

Kínverjar fresta áformum um netsíur